Startujemy! Niech przygoda dalej trwa… w nowym roku szkolnym 2025/2026

Wszystkiego, co naprawdę trzeba wiedzieć, nauczyłem się w przedszkolu – o tym jak żyć, co robić, jak  postępować, współżyć z innymi, patrzeć, odczuwać, myśleć, marzyć i wyobrażać sobie lepszy świat.”

ROBERT FULGHUM

 Co mogą zrobić rodzice, aby przygotować dziecko do przedszkolnego startu?

• Należy postarać się przedstawić dziecku przedszkole w sposób pozytywny i pełen entuzjazmu, zachowując umiar i naturalność.
• Stopniowo dostosowywać rytm dnia dziecka do rytmu panującego  w przedszkolu.
• Jeśli dotąd dziecko nigdy nie rozstawało się z rodzicami, warto poświęcić czas i wysiłek, aby przed przedszkolną rozłąką mogło mieć kontakt z inną osobą dorosłą (zapewniając dziecku pełne bezpieczeństwo). Dobrze, aby podczas ćwiczenia rozłąki z rodzicami, była to ta sama osoba.
• Warto zapewnić dziecku kontakty z innymi rówieśnikami.
• Jeśli dziecko nie jest jeszcze w pełni samodzielne w zakresie samoobsługi, to okres dwóch, trzech miesięcy przed przedszkolną inauguracją jest wystarczający, aby sytuację poprawić.

 Należy zastanowić się, z czym dziecko nie potrafi samo się uporać. Gdy maluch jest karmiony, ubierany, wysadzany na nocnik, wożony w wózku to znaczy jest traktowany poniżej swoich możliwości. Rodzice powinni pamiętać, aby nie ulegać pokusie wyręczania i zastępowania malca we wszystkich czynnościach. Można natomiast towarzyszyć dziecku w próbach samodzielności, zapewniając go o swojej gotowości do pomocy. Następnie stopniowo wycofywać się z prostych czynności, aby dziecko samo mogło doświadczać sukcesu, przekonać się o swoich możliwościach, uwierzyć w siebie i stać się bardziej niezależnym.

• O aktywny udział maluszka w przygotowaniach można zadbać kupując wspólnie z nim pościel i piżamę  – taką, która podoba się dziecku (ulubiony kolor, wzór). Wspólnie też wybrać przytulankę, która będzie mu towarzyszyć.
• W dniu inauguracji najcenniejszy dla dziecka jest spokój jego rodziców. Dlatego wieczorem poprzedniego dnia można razem naszykować sprawdzone wcześniej ubranie, opowiedzieć dziecku, jak będzie wyglądał jego dzień od przebudzenia i postarać się, aby tak było. Rano wstać na tyle wcześnie, aby spokojnie wykonać rutynowe czynności.
• Do przedszkola wyjść nie w ostatniej chwili, konkretnie powiedzieć dziecku, kiedy będzie odebrane, np. „po obiedzie”, a nie „za chwilkę”. Koniecznie dotrzymać obietnicy. Pożegnanie powinno być krótkie i niezależnie od okoliczności nie powinno trwać wiele dłużej.
• Jeżeli rodzice zapisują dziecko na 10–godzinny pobyt w przedszkolu, powinni poinformować o leżakowaniu swoją pociechę.  Odpoczynek poobiedni w początkowym okresie pobytu dziecka w przedszkolu daje szansę na zminimalizowanie obciążenia organizmu dziecka długotrwałym przebywaniem w nowych warunkach. Ma ono szansę poznać cały rozkład dnia w przedszkolu od początku przebywania w nim. Wówczas relaksacja jest jego normalnym punktem. Unika się w ten sposób adaptacji rozłożonej na dwa kroki. Niezależnie od podjętej decyzji w tej kwestii, należy pamiętać o konsekwencji; rozpaczającego dziecka nie uspokajać obietnicą wcześniejszego odebrania, jeśli nie zamierza się tego zrealizować. Maluszek zawsze powinien wiedzieć, czy będzie leżakował, czy też nie.
• Dziecko wprowadzone w błąd, oszukane, traci wątłą cierpliwość, pokładane w rodzicach zaufanie, a rodzice ryzykują zupełnym zniechęceniem go do leżakowania albo nawet do przedszkola. 

Rady dla rodziców w pierwszych dniach września

• Nie przeciągaj pożegnania w szatni. Pomóż dziecku rozebrać się, pocałuj je i wyjdź.
• Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu. Jeśli zrobisz to choć raz, będzie wiedziało, że łzami można wiele wymusić. Największe nasilenie płaczu jest zawsze w dniu drugim i trzecim. Pierwszego dnia większość dzieci nie płacze – zwycięża ciekawość przedszkola.
• Nie obiecuj: Jeśli pójdziesz do przedszkola, to coś dostaniesz (to forma przekupywania). Gdy przyjdziesz po dziecko, możesz dać mu mały prezencik. Możesz wtedy powiedzieć: Witaj, myślałam/-em o tobie. Popatrz, mam coś dla ciebie.
• Kontroluj to, co mówisz. Zamiast: Już możemy wracać do domu, powiedz: Teraz możemy iść do domu. To niby niewielka różnica, a jednak pierwsze zdanie ma negatywny wydźwięk.
• Nie wymuszaj na dziecku, żeby zaraz po przyjściu do domu opowiedziało, co się wydarzyło w przedszkolu. To powoduje niepotrzebny stres.
• Jeśli dziecko przy pożegnaniu z mamą płacze, może warto, aby przez kilka dni odprowadzał je do przedszkola tata.
• Pamiętaj: żegnaj i witaj swoje dziecko zawsze UŚMIECHEM!

Uwagi dotyczące ubierania dziecka do przedszkola

~  Spodnie, spódniczki najlepiej na gumkę nie za luźną i nie za ciasną.

~  Nakrycie głowy także w okresie letnim!

~  Bluzki z odpowiednio luźnymi rękawami. Dzieci myją ręce z podciągniętymi rękawami, aby ich nie zmoczyć. Gdy rękawy są za ciasne  i nie dają się podciągnąć, dziecku trudno będzie ich nie zalać.

~ Buty wyjściowe: bezpieczne (nie klapki, nie drewniaki i nie śliskie), łatwe do samodzielnego wkładania, zapinane na rzepy.

~ W dni deszczowe – kalosze, kurtki przeciwdeszczowe z kapturem lub pelerynki.

~  Pantofle na gumowej podeszwie, zapinane na rzepy. Ułatwiają dziecku samodzielne zdejmowanie  i wkładanie, czyli osiąganie samodzielności w zakresie jego możliwości.

Wszystkie ubrania i zabawki domowe w przedszkolu powinny być oznakowane (imieniem bądź inicjałami), gdyż maluchy często gubią drobne części swojej garderoby, a gdy kilkoro dzieci ma je takie same, nie sposób ich rozpoznać. Dotyczy to też rękawiczek, szalików, czapek itp.

Przypominamy, że za zagubione w przedszkolu rzeczy lub zabawki nie bierzemy odpowiedzialności.

Rodzicom przypominamy, że do przedszkola mogą uczęszczać TYLKO dzieci zdrowe!!!

MIEJ TO Z GŁOWY…

Zachorowanie na wszawicę nie jest wstydliwym problemem, ponieważ nie świadczy o zaniedbaniu higienicznym, a choroba nie uwzględnia statusu materialnego i społecznego ludzi i może się nią zarazić każdy.

Natomiast symptomem świadczącym o dbaniu o higienę jest walka z chorobą i skuteczne jej leczenie!

Rodzice, którzy jeszcze nie zetknęli się z chorobą proszeni są o systematyczne sprawdzanie czystości skóry dziecka. Może w tym pomóc pielęgniarka, babcia lub zaprzyjaźniona sąsiadka, która już zetknęła się z chorobą.

Stanowisko Departamentu Matki i Dziecka w Ministerstwie Zdrowia w sprawie zapobiegania i zwalczania wszawicy u dzieci

1. W sytuacji zauważenia gnid lub wszy we włosach dziecka należy zastosować dostępne w aptekach preparaty, które skutecznie likwidują pasożyty i ich jaja.
2.  W sytuacji wystąpienia wszawicy u dziecka, kuracji powinni poddać się wszyscy domownicy. Codzienne, częste czesanie gęstym grzebieniem lub szczotką, związywanie włosów w sytuacjach narażenia na bliski kontakt z innymi osobami, częste mycie włosów, przestrzeganie zasad higieny ( własne szczotki, grzebienie, spinki, gumki ) – utrudniają zagnieżdżenie się pasożytów.
3. Częste mycie i kontrolowanie głowy dziecka pozwala szybko zauważyć zakażenie.
4. Szampony i inne produkty „przeciw wszom” nie zabezpieczają przed zakażeniem i nie powinny być stosowane jedynie jako środek zapobiegawczy. Zgodnie z instrukcją zamieszczoną na opakowaniach tych produktów, zaleca się powtarzanie kuracji w odstępie kilku dni ( mniej więcej 7 – 10 dni ), w celu zabicia larw. Do kuracji trzeba użyć grzebienia o bardzo gęstych zębach. Usunięcie gnid jest niezbędne ale i bardzo trudne, dlatego zaleca się ich pojedyncze ściąganie z włosów lub obcięcie włosów.
5. Grzebienie i szczotki należy myć w ciepłej wodzie z dodatkiem szamponu przeciw wszom i moczyć w wodzie około godziny. Ubrania prać w pralce w temperaturze 60 °C  (temp. powyżej 53,5 zabija wszy i ich jaja ). Prześcieradła, poszewki na poduszki, pościele, ręczniki i odzież należy wyprasować gorącym żelazkiem.
6. Podstawową zasada profilaktyki wszawicy jest stała, systematyczna kontrola czystości skóry głowy i włosów dokonywana przez rodziców i natychmiastowa likwidacja gnid i wszy w przypadku ich zauważenia.
7. Rodzice powinni uczciwie poinformować rodziców wszystkich  innych dzieci z grupy, z którymi miało kontakt. Pomoże to w likwidacji ogniska wszawicy i w efekcie – zapobiegnie się nawracającemu wzajemnemu zakażaniu dzieci.
8. W sytuacji stwierdzenia nieskuteczności zalecanych działań ( trzykrotne odsyłanie tego samego dziecka ), osoba – nauczyciel, którą dyrektor upoważnił, zawiadamia o tym dyrektora przedszkola w celu podjęcia bardziej radykalnych kroków ( zawiadomienie ośrodka pomocy społecznej o konieczności wzmożenia nadzoru nad realizacją funkcji opiekuńczych przez rodziców dziecka oraz udzielenia rodzinie potrzebnego wsparcia ).

W związku chorobą opracowano procedurę postępowania w przypadku wystąpienia wszawicy u dzieci z naszego przedszkola. Prosimy o zapoznanie się!

Więcej informacji w załączniku.